تحولی به نام نیکبخت

مرجع خبری پرسپولیس: اگر از کلمه "معجزه" استفاده کنیم زیادى شلوغش کرده ایم اما حقیقت اینجاست که "چهره" پرسپولیس سال 88 غیر از نیکبخت کس دیگرى نمى تواند باشد. نه على کریمى جادوگر، نه توره دوباره احیا شده و نه کریم باقرى در حال برگشت به روزهاى خوب فصل. سیماى پرسپولیس فعلى را مى توان به سیماى شماره دهش تشبیه کرد درست مثل سیماى استقلال که به شماره دهش سیاوش اکبرپور شباهت هاى بى شمارى دارد. استقلال همانقدر عصبى است که سیاوش اکبرپور و پرسپولیس همانقدر سیماى دوگانه دارد که نیکبخت.

پرسپولیس و نیکبخت هر ،2 سالى پرحاشیه را سپرى کردند. هر 2 در ذات با حاشیه زندگى مى کنند. در فصل اخیر هر 2 از نظر نحوه نتیجه گرفتن مثل هم بوده اند گاهى در اوج و گاهى در قعر! این 2 در یک چیز دیگر هم به هم شباهتى آشکار دارند و آن اشتیاق بیش از حد براى درخشیدن در بازى هاى آسیایى است. هر 2 با آغاز لیگ قهرمانان گویى انگار جان گرفته اند. نیکبخت- که بیش از این هم برایش نوشته بودیم که با قبل فرق دارد - در بازى با الغرافه گلى زد که دقیقاً نشان از همین روند داشت. حمله کردن به دروازه حریف تا لحظه آخر و حتى ربودن توپ از مقابل پاهاى توره و به ثمر رساندن آن، پرسپولیس را به یاد آورد که پس از یک فصل نمایش نامطلوب و تغییرات پیاپى در کادرفنى و مدیریتى و در یک کلام پس از یک فصل سردرگمى، حالا دوباره فرصتى براى درخشش پیدا کرده و از همین رو در راه حفظ این موقعیت عملکردى کاملاً شتابزده دارد. آنقدر شتابزده که حتى بازیکن آن توپ را از پاى بازیکن دیگر مى رباید تا دروازه را باز کند.