خداحافظ سمبل فوتبال ایرانی!

)خداحافظی جادوگر از تیم ملی، بهانه‌ای است برای نوشتن پیرامون یک پدیده خاص؛ علی کریمی! نابغه شماره هشت دنیای توپ گرد، شخصیت خارق‌العاده‌ای دارد که واکاوی آن کار یک پرونده و دو پرونده نیست. علی کریمی را نه یک بازیکن و نه حتی یک بازیکن استثنایی، بلکه یک سمبل می‌دانیم؛‌نمادی از فوتبال و یا حتی در مقیاسی دیگر، جامعه ایران!
2) علی کریمی فرزند خلف جامعه احساساتی و پرنوسان ایران است. تمام مختصات آدم‌های مشرق زمین را می‌توان در رفتار او جست. «جامعه‌شناسی علی کریمی»، برشی حقیقی است از آنچه بر مردمان این سرزمین می‌گذرد؛ پر حرارت، انرژیک، هیجان‌آلود، احساساتی و پرفراز و نشیب، ما در آینه علی کریمی، می‌توانیم خودمان را ببینیم. او پتانسیل شگفت‌انگیزی دارد، چونان که همه ایرانیان دارند. روزی که گام به بایرن گذاشت، هیچکس نمی‌توانست فکرش را بکند که به آن سرعت حیرت‌آور، خود را به ماگات سختگیر تحمیل کند، اما

در کوتاهترین زمان ممکن چنان درخشید که در همان مسابقه اول در ترکیب باواریایی‌های مغرور به بازی گرفته شد و در جریان پیروزی سه بر صفر سرخ‌ها در برابر مونشن گلادباخ، چنان پخته و حرفه‌ای میدانداری کرد که انگار سال‌هاست در مونیخ توپ می‌زند و پیش از او، بایرن چیزی کم داشته است! فراموش نمی‌کنیم که گونتر نتزر بزرگ تنها بعد از تماشای سه هفته از مسابقات بایرن با جادوگر ایرانی‌اش، ادعا کرد «این آسیایی، به زودی شماره یک بوندس‌لیگا می‌شود!» علی کریمی طی تنها 22 هفته به حد نصاب 25 بازی در ترکیب بایرن دست یافت تا به طور اتوماتیک‌وار قراردادش تمدید شود. با این همه، آتشفشان انرژی جادوگر، به تدریج اسیر دست «عادت» شد تا ستاره کم‌کم به نیمکت و سپس سکوها راه یابد. آفتاب کریمی در مونیخ، خیلی ناگهانی غروب کرد، چونان که در مورد اغلب ایرانیان در امور روزمره‌شان چنین است. آرام آرام کار به جایی رسید که باسلر، روز خداحافظی کریمی را با زهر کشنده یک جمله پرمعنا در هم آمیخت: «کریمی باید شماره هشت بایرن را از مغازه می‌خرید!» شما در سناریو، بدون تعارف، چقدر خودتان را می‌بینید؟ در این فراز و فرودهای ناگهانی و پی‌درپی، در این توانایی بالقوه‌ای که کمتر به فعل می‌رسد و در این جوزدگی‌های غریب و زیانبار، چقدر رد پای خودتان را رصد می‌کنید؟ این سبک زندگی آیا، حدیث نفس بیشتر ماها نیست؟!
3) محبوبیت شگفت‌انگیز علی کریمی و در نقطه مقابل، عدم محبوبیت شگفت‌انگیزتر علی دایی، یک اتفاق «رمز‌آلود» و پرمعناست. این دو ستاره، نقاط اشتراک زیادی با یکدیگر دارند. هر دو تلخ زبانند، از مصاحبه می‌گریزند و شومن بودن را بلد نیستند. با این همه، یکی بازیکنی می‌شود که وقتی به پرسپولیس برمی‌گردد، یکصدهزار «عاشق» آزادی را پر می‌کنند، اما دیگری سوپراستاری است که در اوج اوجش، به زحمت 10 هزار موافق سینه‌چاک دارد. راز این تفاوت کجاست؟ به نظر می‌رسد جامعه ایرانی، روی خوشش را به فرزند خودش نشان می‌دهد. ایرانیان احساساتی، محبت‌شان را بذل کسی می‌کنند که «دوست داشتن» را بلد است. آنان شیفته کاراکتر اعجاب‌آمیز یکی مثل علی کریمی‌اند؛ ستاره‌ای که برخلاف رسم مالوف همه جهانیان، ناگهان یک قرارداد کلان پنج میلیون دلاری را رها می‌کند تا به عنوان ارزانترین بازیکن لیگ برتر ایران، راهی پرسپولیس - تیم محبوبش - شود! آنچه مقبول ماست، شلختگی‌های علی کریمی است؛ بازیکنی که دیر می‌آید، دیر می‌رود، با نردبان و از راه میانبر خودش را به محل تمرین می‌رساند و تا لنگ ظهر می‌خوابد. تصمیمات غیرمنتظره کریمی، بخشی از جذابیت‌های او برای ماست. اصلا به لقبی که خرجش کرده‌ایم نگاه کنید؛ «جادوگر»! ما کریمی را به خاطر خرق عادت‌هایش و به خاطر همه آن کارهایی که بلد است ناگهانی انجام بدهد و همه را شوکه کند دوست داریم. علی دایی اما، با شهرت رشک‌برانگیزش، شناسنامه فوتبال ما نیست. او در تمام دوران بازی‌اش، سخت‌ تمرین کرد و تلاش به خرج داد تا گام به آلمان گذاشت، به دنبال کلاس‌های فشرده یادگیر زبان ژرمن‌ها رفت و در تمام مقاطع،‌ حرفه‌ای‌ترین تصمیمات را گرفت. همین حرکت شهریار روی خط مستقیم، چشم‌ها را و قلب‌ها را از او برمی‌گرداند. ما نمی‌توانیم حرف حرفه‌ای و عقلایی دایی را بپذیریم، وقتی اتوبوس حامل بازیکنان پرسپولیس در لیگ سوم را در عوارضی نگه می‌دارد و تهدید می‌کند که اگر مطابق قراردادش، پولش را نپردازند، بازی نخواهد کرد. آری، انتخاب ما، علی کریمی است، استاد انجام کارهای شگفت‌انگیز و ناباورانه!
4)‌تیم ملی ما، با ستاره غریبی وداع می‌کند که حتی خداحافظی‌اش هم سحرآمیز و غیر مترقبه بود. او یک آن تصمیم می‌گیرد و همان را عملی می‌کند. بدون تردید، دلمان برای صاحب پیراهن شماره هشتی که با یک «نفس» نصف ستاره‌های رم را به خاک و خون کشید و با یک «هوس»، ساک پزشکی را شوت کرد و تمام تیم ملی را به عمیق‌ترین بحران ممکن کشاند، تنگ خواهد شد. خداحافظ سمبل فوتبال ایرانی!

*****

جادوگر در دو راهی Chicago fire & Los angeles galaxy
خداحافظی علی کریمی از تیم‌ملی نه تنها یک سوژه خوب خبری نبود، بلکه یک شوک بزرگ برای فوتبال بود که دیگر مثل علی کریمی را نمی‌توان در آن یافت.
خداحافظی علی کریمی از تیم‌ملی جدا از مباحث ورزشی باعث شد تا بیگانگان و سودجویان نهایت استفاده را ببرند و این موضوع را به مسایل سیاسی ربط بدهند. کریمی که معمولا کارهای عجیب و غریب انجام می‌دهد در این مورد می‌گوید: «پس از پایان بازی‌های اخیر و عدم راهیابی تیم‌ملی تصمیم گرفتم تا از تیم‌ملی خداحافظی کنم. گرفتن این تصمیم برای خودم هم خیلی سخت بود ولی احساس کردم با توجه به اتفاقاتی که در مورد تیم‌ملی افتاد، بهتر است تا خودم را کنار بکشم. برخلاف آنچه که بعضی‌ها عنوان می‌کنند خداحافظی من از تیم‌ملی هیچ ربطی به مسایل حاشیه‌ای و سیاسی ندارد و برخلاف آنچه که بیگانگان و سودجویان اعلام می‌کنند، من با میل خودم و نظر خودم از تیم‌ملی کناره‌گیری کردم.»
کریمی که همیشه با تعصب و غیرت خاصی برای تیم‌ملی توپ زده است، حالا ترجیح می‌دهد تا تمام تمرکز و انگیزه‌اش را در عرصه بازی‌های باشگاهی به کار گیرد.
کریمی که به‌رغم خصوصیات خاص اخلاقی‌اش مدت‌هاست که منتظر تماس مسوولان باشگاه پرسپولیس است، هنوز تماسی از سوی مسوولان این باشگاه دریافت نکرده است. این درست که علی کریمی و عباس انصاری‌فرد هرگز ارتباط خوبی با یکدیگر نداشته‌اند ولی جادوگر به علت علاقه‌ای که به هواداران پرسپولیس دارد در تمام این مدت جواب پیشنهاداتش را نداد تا شاید مسوولان باشگاه پرسپولیس با او تماس بگیرند.
دیدن چنین حرکتی از سوی علی کریمی با آن شرایط خاص اخلاقی بسیار عجیب بود. او در این مورد می‌گوید: «تا به حال برای هیچ‌چیز اینقدر صبوری نکرده بودم ولی این‌بار موضوع فرق می‌کند. من هواداران پرسپولیس را دوست دارم و به عشق آنها بود که قید قطر و دیگر تیم‌های خارجی را زدم و به تهران برگشتم اما وقتی شرایط به اینگونه است و کسی سراغ مرا نمی‌گیرد، باید چه کار کنم؟ اصلا شما اگر جای من بودید چه می‌کردید و تا کی منتظر می‌شدید؟ من پرسپولیس را دوست دارم. حاضرم عاشقانه برای هواداران پرسپولیس بازی کنم ولی با توجه به اتفاقاتی که افتاده، فقط تا روز شنبه منتظر می‌مانم و پس از آن به سرعت تکلیفم را روشن می‌کنم و تیم جدیدم را معرفی می‌کنم.» کریمی همچنان ترجیح می‌دهد تا در مورد پیشنهاداتش صحبت نکند ولی جدا از صحبت‌هایی که در مورد پیوستن او به باشگاه الاهلی شده، جادوگر دو پیشنهاد قابل توجه از آمریکا دارد. کریمی که هنوز نام این تیم‌ها را اعلام نکرده، قصد دارد تا در زمان برگزاری دیدار دوستانه تیم‌های منتخب جهان و منتخب آمریکا در لس‌آنجلس با تیم‌های خواهانش مذاکره کند. شنیده‌های ما در مورد تیم‌های خواهان علی کریمی حکایت از آن دارد که دو باشگاه آمریکایی برای جذب او پیشنهاداتی ارایه کرده‌اند. باشگاه لس‌آنجلس گالکسی و شیکاگو فایر خواهان جذب علی کریمی هستند و اگر جادوگر خواهان حضور در آمریکا باشد می‌تواند در یکی از این تیم‌ها توپ بزند. نکته قابل توجه در مورد این دو پیشنهاد آمریکایی این است که باشگاه لس‌آنجلس گالکسی چندی پیش نیز خواهان دیوید بکام بود و طرفداران زیادی نیز در فوتبال آمریکا دارد.