فقط یک سوال درباره هیات مدیره باشگاه پرسپولیس میتواند گویای اوضاع به
هم ریخته آن باشد: «از هیات مدیره 5 نفره باشگاه پرسپولیس چه کسی باقی
مانده؟!» در واقع شروع تکه تکه شدن ساختار مدیریتی باشگاه را میتوان از
زمانی دانست که داریوش مصطفوی را استعفا دادند و او ناچار به کنارهگیری
از باشگاه شد. پس از آن بود که اختلاف نظرهای بین اعضای هیات مدیره شکل
گرفت و تا جایی پیش رفت که حسین هدایتی را هم به رفتن ترغیب کرد. محمد
آخوندی هم که حضورش در هیات مدیره باشگاه از همان اول با انتقادات شدیدی
روبرو بود، به تدریج به بهانه پرداختن به مسائل تحصیلی از باشگاه دورتر و
دورتر شد. محمد نژادفلاح هم در تمام این سالها عملا فقط نام عضو هیات
مدیره را یدک میکشد و هیچ حرکتی در راستای برنامههای باشگاه ندارد. حضور
بسیار کمرنگ او در هیات مدیره فقط این را تداعی میکند که مجید فرخزادی
تنها عضو هیات مدیره باشگاه است و حالا در این آشفتهبازار، فقط فرخزادی
مانده و انصاریفرد و پرسپولیس! انگار خانهتکانی در راه است!
رقابت انصاریفرد و فرخزادی در خفا
رفاقت
مجید فرخزادی با سعیدلو، این روزها او را بیش از سایرین در معرض توجه قرار
داده است. او به عنوان تنها عضو هیات مدیره پرسپولیس در تمام مدتی که سایر
اعضا بی توجهی خود به باشگاه را به حد اعلا رسانده بودند، با حضور مستمر
در کنار تیم و همچنین ارتباط برقرار کردن با بازیکنان و سرمربی چهره مثبتی
از خود نشان داده و البته توانسته در دل بازیکنان حسابی جا باز کند.
فرخزادی حالا با ارائه
برنامههای مالی به سعیدلو دقیقا دست روی نقطه ضعف باشگاه گذاشته و در این
شرایط یک برگ برنده رو کرده است تا همه ترفیع رتبه او را حتمی بدانند.
فرخزادی اما در توضیح ارائه این برنامهها میگوید: «خوشبختانه مذاکراتم
با سعیدلو مربوط به دیروز و امروز نیست. من به واسطه ارتباط دوستانه و
مستمری که با او دارم از مدتها پیش برنامههای مالیام را به او داده
بودم.»
او در ابتدا ارائه این برنامهها را صرفا به دلیل علاقهاش به
پرسپولیس میداند و معتقد است که حتی اگر سمت مدیریتی هم نداشته باشد باز
هم به عنوان هوادار، مسائل مربوط به پرسپولیس را دنبال خواهد کرد اما در
نهایت نشان میدهد که نسبت به بالا رفتن درجهاش در باشگاه آنقدرها هم
بیتمایل نیست: «وقتی علاقه و عشق هواداران پرسپولیس را میبینم فکر
میکنم کمتر از آنچه شایسته است برای باشگاه تلاش میکنم، به همین دلیل
دوست دارم مسوولیتهایم را افزایش دهم.»
از طرف دیگر اظهار بیخبری از
اقدامات فرخزادی از سوی انصاریفرد مطلبی است که در نوع خود قابل بحث است.
فرخزادی این روزها با برنامههای مالیاش انگار تلاش خود را برای جمع کردن
رای اعتماد شروع کرده اما انصاریفرد بیاطلاعی خود را از این تلاشها
اینگونه بیان میکند: «درباره برنامههای مالی آقای فرخزادی هیچ اطلاعی
ندارم. اگر او برنامهای برای باشگاه داشته باشد باید من به عنوان
مدیرعامل در جریان آنها قرار بگیرم!» انصاریفرد علاوه بر این بیخبری
آنقدر از هیات مدیره فاصله گرفته که حتی حاضر نیست برای جلسه با سعیدلو،
اعضای هیات مدیره را هم در کنار خود داشته باشد. او میگوید: «جلسه من با
آقای سعیدلو جلسهای دو نفره است که احتمالا بعد از شنبه و فارغ شدن آقای
سعیدلو از کارهای مجلس برگزار میشود اما اگر هیات مدیره صحبتی با او
دارند میتوانند در جلسهای جداگانه مطرح کنند.» در واقع انصاریفرد با
این اقدام نشان میدهد که یک نوع رقابت تنگاتنگ و در خفا را با فرخزادی
آغاز کرده است چرا که فرخزادی هم از سوی دیگر از جلسه مدیرعامل باشگاه با
رییس جدید سازمان بیخبر بود.
گلایه پنهان انصاریفرد از علیآبادی
عباس
انصاری فرد از همان زمان که به عنوان مدیرعامل باشگاه پرسپولیس معرفی شد
کاملا در اضطراب و دودلی، برنامهها و تصمیمگیریهایش را دنبال میکرد.
از همان اول انصاریفرد به عضویت هیات مدیره درنیامد تا خود مدیرعامل
همیشه برکناری در یک قدمیاش تلقی شود و هم هواداران انصاریفرد را رفتنی
بدانند اما این مدیرعامل ماند و با وجود تمام انتقادهایی که به او میشد
کارش را ادامه داد و البته خیلی هم بد نتیجه نگرفت. ظاهرا به همین دلیل
است که انصاریفرد میخواهد عضویت در هیات مدیره را در قالب یک پیشنهاد
کلی به سعیدلو ارائه دهد: «برای من از ابتدا حضور در هیات مدیره باشگاه
آنقدر مهم نبوده چون هیچ وقت برای تشکیل پایگاه به پرسپولیس نیامدم اما
در میان پیشنهادهایم به سعیدلو این را هم به عنوان یکی از کلیات مطرح
میکنم.»
البته انصاریفرد با اینکه سعی میکند خود را نسبت به این
تصمیم علیآبادی بیتفاوت نشان دهد اما به هیچ عنوان نمیتواند ناراحتیاش
را از این موضوع کتمان کند. تا آنجا که وقتی میپرسیم واقعا چرا هیچ وقت
عضو هیات مدیره باشگاه نشده است، با لحن خاصی میگوید: «چرایش را باید از
آقای علیآبادی بپرسید!»
انصاریفرد در حقیقت در میدان یک رقابت با
فرخزادی قرار گرفته که البته این بار بعید به نظر میرسد امتیازهای مثبتی
که از ساخت کلینیک اختصاصی و آکادمی فوتبال برای خود جمع کرده در مقابل
برنامههای مالی فرخزادی راه به جایی ببرد اما در هر حال نظر مثبت سعیدلو
نسبت به او را هم به هیچ عنوان نمیتوان منکر شد و دقیقا همین موضوع
مدیرعامل باشگاه را برای ادامه این رقابت تنگاتنگ امیدوار میکند تا برای
ثباتش در سمت مدیرعاملی در اولین گام پیشنهاد عضویت در هیات مدیره را مطرح
کند.
... اقدامی که تحقق آن جز از دست سعیدلو از هیچ شخص دیگری
برنمیآید. برای همین موضوع هم شاید انصاریفرد در مصاحبههای اخیر خود
بارها اظهار کرده که برای ملاقات با سعیدلو عجله دارد. به هرحال باید
منتظر ماند و دید که در هفته آینده این ملاقات بر وفق مراد انصاریفرد
خواهد بود یا نه!؟
کار انصاریفرد سختتر است
به
هرحال مسلم این است که همه چیز به جلسات جداگانه سعیدلو با انصاریفرد و
فرخزادی خلاصه میشود و باید نشست و دید که در این جلسات کدامیک از این دو
رقیب میتواند نظر سعیدلو را به سوی خود جلب کند. دوستی سعیدلو با فرخزادی
آنقدر محکم و قوی هست که این عضو هیات مدیره را تا سمت مدیرعاملی ارتقا
دهد؟ یا نظر مثبت سعیدلو به انصاریفرد، او را در جایگاه فعلیاش ثابت
میکند؟
اما چیزی که مسلم است اینکه بدقولیهای انصاریفرد تاکنون و
برنامههای مطرح شده از سوی فرخزادی کار مدیرعامل فعلی را برای جلب نظر
سعیدلو سختترکرده است. بهخصوص که فرخزادی آنچنان با اطمینان از
برنامههایش سخن میگوید که موفقیتش را محتملتر جلوه میدهد تا آنجا که
او معتقد است: «مشکلات مالی باشگاه به زودی حل می شود. با اینکه کارهای
مالی باشگاهی مثل پرسپولیس به سبب وابستگیاش به دولت نیاز به کار
کارشناسی دارد اما با در نظر گرفتن این شرایط میتوان گفت که مشکلات درحال
حل شدن است.»