آنچه در لابهلای خاطرات تاریخی یک سال اخیر باقیمانده، نشانههایی از هیچ رابطه دوستانه و مسالمتآمیزی میان این دو رقیب ندارد. لااقل به یاد نمیآوریم <محمدحسن انصاریفرد> در نقش مدیرعامل و حتی <مصطفی دنیزلی> بهعنوان سرمربی پرسپولیس، پس از تماشای جشن قهرمانی سپاهان در اصفهان، برای این تیم در جام باشگاههای آسیا آرزوی موفقیت کرده باشند. شاید طعنهآمیزترین جمله را از زبان سرپرست تیم شنیدیم که میگفت: <قهرمانی سپاهان، مبارک کسی که این تیم را قهرمان کرد>! و اگر پرسپولیسیها میخواستند آن <کس> را معرفی کنند، نه از بازیکنانش یاد میکردند، نه از اعضای کادرفنی و گروه مدیریتی!
پرسپولیس، کینهای نهچندان قدیمی و زخمی التیام نیافته را از سپاهان در وجود خود دارد. شاید برای هر هوادار این تیم، چنین تصوری شکل گرفته باشد که اگر جریان بازی برگشت فینال جامحذفی سال گذشته به آن شکل علیه پرسپولیس پیش نمیرفت و سوتهای داوری <کمی> عادلانه به صدا در میآمد، حالا پرسپولیس میتوانست در ورزشگاه آزادی مقابل الشباب عربستان و العین امارات قرار بگیرد. چنین تصوراتی، این زخم 10 ماهه را سربازتر میکند.دقیقه صفر بازی فردا را میتوان در کش و قوسهای قرارداد عمادرضا هم بررسی کرد. قراردادی که اگر ثابت میشد براساس ادعای انصاریفرد دیرتر از زمان مقرر به ثبت رسیده است، نه تنها حکم قهرمانی جامحذفی را تغییر میداد که حتی مدیریت بخشهای راسی فوتبال ایران را دچار بحران میکرد. آنچه برای اصفهان اهمیت داشت، پیروز شدن در تمامی این دوئلها بود. سپاهان چه در جنگ درون میدان و چه بیرون از صحنه، پرسپولیس را شکست داد.اگر قرار بر حسرت خوردن پرسپولیس بود، 10 ماه فرصت کفایت میکرد. اگر قرار بر انتقام است، فقط 90 دقیقه - یا شاید 120 دقیقه و چند ضربه پنالتی - زمان باقیمانده. سپاهان درست همانند سال گذشته در بیصدایی و خاموشی پیشرفت. شکست دادن سایپا و رسیدن به این مرحله، اوج هنرنمایی این تیم اصفهانی بود و تنها در یک نقطه دچار بداقبالی شدند و آنهم در آمدن قرعه بازی گذشته پرسپولیس در خانه... وگرنه 15 هزار هوادار اصفهانی میتوانستند همانند فصل گذشته از امتیاز میزبانی، نهایت استفاده را ببرند.
پرسپولیس و سپاهان در حالی برای نبرد با دیگری آماده میشوند که طی یک ماه و نیم اخیر، تمامی اتفاقات و بازیهای خود در لیگ را فدای این بازی کردند. مصطفی دنیزلی به تماشای تک تک بازیهای اخیر سپاهان نشست و حتی خطاب به بازیکنانش پیش از دیدار با ذوبآهن گفت که مبادا دست خود را برای سپاهان رو کنند. مصطفی دنیزلی طی 6 هفته اخیر آنقدر فرصت داشته تا تیم کامل سپاهان را برابر استقلال تهران در لیگ و الشباب عربستان و العین امارات در جام آسیایی زیر ذرهبین ببرد اما لوکا بوناچیچ برای شناختن حریفش احتمالاً داربی تهران و دیدار پرسپولیس مقابل راهآهن را تنها بازیهای کامل این تیم شناخته است.
فردا - جمعه - پرسپولیس را میپسندید یا سپاهان را؟! به یکصد هزار تماشاگر سرخدوست رای میدهید یا 20 هزار هواداران سپاهانی ورزشگاه نقشجهان؟! شاید بهتر است <فقط> لیاقتهای مردان داخل زمین و مربیان دو تیم رای نهایی را به سود یکی از دو گروه صادر کنند و بس!