مرجع خبری پرسپولیس

اخبار باشگاه مدیران مربیان بازیکنان مسابقات تمرینات لیگ برتر مصاحبه ها تحلیل فنی حواشی نیکبخت زارع باقری نوری توره کریمی جادوگ

مرجع خبری پرسپولیس

اخبار باشگاه مدیران مربیان بازیکنان مسابقات تمرینات لیگ برتر مصاحبه ها تحلیل فنی حواشی نیکبخت زارع باقری نوری توره کریمی جادوگ

نوری: منتظر خط هافبک رویایی پرسپولیس باشید

خبرگزاری پرسپولیس : پژمان نوری اظهار داشت: در بازی اول به دلیل اینکه تیم‌ها یک دوره بدنسازی سخت را پشت سر می‌گذارند، حساسیت خودش را دارد. شاید سخت‌ترین بازی در لیگ برتر لقب پیدا کند.
وی افزود: می‌دانستم با تیم سختی مثل سایپا که از مهره‌های خوب و کارآمدی که بیشتر آنها ملی پوش هم هستند، برخورد داریم؛ اما به پرسپولیس یقین داشتم.
پژمان نوری عنوان کرد: برای حضور موفق در سه جام، منتظر یک هافبک رویایی در چند سال اخیر در پرسپولیس باشید.
وی خاطر نشان ساخت: فقط دستورات کادر فنی را در زمین پیاده کردم. فکر کنم این پیروزی با کمک 50 هزار هوادار و 20 بازیکن پرسپولیس به دست آمد.
هافبک تیم پرسپولیس درباره به زمین خوردن مکررش، گفت: به هیچ عنوان به دنبال وقت تلف کردن نبودم. دلیلش این بود که از ناحیه عضله پا دچار گرفتگی شده بودم. نمی‌دانم چرا گزارشگر تلویزیون این مورد را بزرگ نشان داد.

وی افزود: از گلزنی مقابل سایپا خوشحال هستم. شوت زدن از دور یکی از تاکتیک‌های هافبک‌های پرسپولیس بود؛‌اما حریف کریم باقری و مازیار زارع را بسته بودند که همین بهترین فرصت برایم بود تا از آن استفاده کنم.
نوری درباره انتخابش به عنوان بهترین بازیکن پرسپولیس از سوی کمیته فنی، اظهار داشت: فقط به وظیفه‌ام عمل کردم و از حسن نیت تمام مسئولان کمیته فنی تشکر می‌کنم. می‌دانم با این انتخاب، وظیفه من سخت تر شد؛ اما اگر 19 بازیکن دیگر، کادر فنی و هواداران نبودند، نوری نمی‌توانست کاری انجام دهد.

نظرات 5 + ارسال نظر
محمد سه‌شنبه 15 مرداد‌ماه سال 1387 ساعت 04:25 ب.ظ http://persianstyle.persianblog.ir

سلام . وبلاگ خیلی قشنگی داری. بهترین قالب های بلاگ اسکای در وبلاگ ما . یه سر بزن.

آرش مهرداد سه‌شنبه 15 مرداد‌ماه سال 1387 ساعت 04:48 ب.ظ http://besttheme.blogsky.com

سلام خوبین ما هم عشق پرسپولیس هستیم اگه مایلید با ما تبادل لینک کنید
besttheme.blogsky.com

حسین سه‌شنبه 15 مرداد‌ماه سال 1387 ساعت 06:57 ب.ظ http://silentsong.blogsky.com

سلام...

این برد رو بهت تبریک میگم... مهم ۳امتیاز بود...

فعلا...

مهرداد سه‌شنبه 15 مرداد‌ماه سال 1387 ساعت 08:19 ب.ظ http://perspolis-club.blogfa.com

میلاد امام حسین (ع) برشما دوست عزیز مبارک باد
به ماهم سر بزنید خوشحال می شویم

یک ایرانی چهارشنبه 16 مرداد‌ماه سال 1387 ساعت 08:04 ب.ظ

من یه مطلب نوشتم درباره نام باشگاه پرسپولیس که می خواستم براتون ای میل بزنم اما توی سایت ای میل رو پیدا نکردم اینجا می فرستم که اگر خوب بود روی سایت قرار بدید.ببخشید.


آزادی پرسپولیس یا پیروزی دیکتاتورها؟؛ رسانه ملی یا رسانه ضد ملت؟؛ انتخاب نام تیم محبوبمان حق مسلم ماست ( و اینک، رد صلاحیت مردم... )

در سال های اخیر هیچ گاه درباره استفاده از عنوان پرسپولیس یا پیروزی برای محبوب ترین باشگاه فوتبال کشور در بین سطوح مختلف تشکیل دهنده جامعه فوتبال ثبات رویه ای وجود نداشته است. در حالی که دوستداران این تیم در ورزشگاه های سراسر کشور برای تشویق تیم محبوب خود از نام پرسپولیس استفاده می کنند و کادر فنی و بازیکنان این تیم نیز تنها عنوان پرسپولیس را به کار می برند و البته نام مورد استفاده این باشگاه در بین عامه مردم نیز پرسپولیس است عده ای خاص نیز در جامعه فوتبال که اکثریت قریب به اتفاق نیز افراد وابسته به دولت یا بهتر بگوییم وابسته به حکومت هستند و همچنین سازمان صدا و سیما از عنوان پیروزی استفاده می کنند. که در این میان اصرار سازمان صدا و سیما در اشاره به سرخپوشان با نام پیروزی همواره بحث دوگانگی نام این تیم را زنده نگه داشته است. زیرا سازمان صدا و سیما به عنوان فراگیر ترین رسانه کشور بدون تردید مهم ترین منبع تامین خبر مردم به شمار می آید و اتفاقآ بحث درباره اینکه کدام یک از نام های پرسپولیس یا پیروزی را باید به سرخپوشان محبوب اطلاق کرد را می توان از دریچه همین سازمان آغاز کرد. عنوانی که مسئولان سازمان صدا و سیما برای رسانه خود به کار می برند رسانه ملی است. به طور طبیعی زمانی که مسئولان این سازمان این چنین عنوانی را برای رسانه خود به کار می برند سازمان صدا و سیما باید بازتاب دهنده دغدغه ها، خواسته ها، علائق و مسائل مورد توجه مردم باشد و انتظار می رود در شرایطی که کار به انتخاب بین چند گزینه می رسد برای قضاوت درباره انتخاب به رای اکثریت مردم رجوع کند. البته در اینجا قصد نداریم به بررسی وضعیت صدا و سیما در چگونگی بازتاب و برخورد با مسائل سیاسی یا اجتماعی و ... بپردازیم بلکه تنها در چارچوب فوتبال و موضوع مطرح شده یعنی نام تیم پرسپولیس و با در نظر گرفتن ادعاهای مطرح شده از سوی مسئولان سازمان صدا و سیما و مقایسه این موضوع با موارد تقریبآ مشابه واز این دست به تحلیل عملکرد صدا و سیما می پردازیم. همانگونه که می دانید در اساسنامه باشگاه پرسپولیس هر دو نام پرسپولیس و پیروزی ذکر شده است و می توان به این تیم با هر دو نام اشاره کرد. اما زمانی که اکثریت مردم و به ویژه دوستداران این تیم این باشگاه را با نام پرسپولیس صدا می زنند انتظار می رود سازمان صدا و سیما که مسئولان آن ادعای رسانه ملی را مطرح می کنند نیز عنوان پرسپولیس را به پیروزی ترجیح دهند. اما جالب اینجاست که سازمان صدا و سیما در بسیاری از بخش های خبری خود در طول سال های طولانی حتی یک بار هم از نام پرسپولیس استفاده نکرده است! شاید این مسئله مطرح شود که هر دو نام در اساسنامه این تیم وجود دارد و به کار بردن هر دو نام بلامانع است. اما باید گفت مساله اینجاست که مسئولان سازمان صدا و سیما مدعی هستند که رسانه تحت مدیریت آنها رسانه ملی است. و برای رسانه ملی باید نظر مردم مهم باشد و ثانیآ در این صورت گاهی اوقات نیز باید از نام پرسپولیس استفاده شود اما همانگونه که گفته شد در بسیاری از بخش های خبری در طول سال های بسیار طولانی حتی برای یک بار نیز نام پرسپولیس استفاده نشده و همیشه نام پیروزی به کار رفته است. و کاملآ آشکار است که عدم استفاده از نام پرسپولیس به شکل کاملآ تعمدی و آگاهانه صورت می گیرد. اصرار و پافشاری مسئولان سازمان صدا و سیما در طی سال های طولانی در بایکوت نام مردمی پرسپولیس و به کار بردن نام سفارشی پیروزی همگی دلیلی بر بی پایه و اساس بودن ادعای رسانه ملی مسئولان سازمان صدا و سیما است. جالب تر اینکه بایکوت نامی که توسط مردم برای سرخپوشان محبوب به کار می رود در چند وقت اخیر در این سازمان شدت نیز یافته است. برای مثال در برنامه نود شبکه سوم سیما پس از آنکه مشخص شد مردم هرگز نام پرسپولیس را فراموش نخواهند کرد و همچنین به خاطر حرفه ای بودن مجری آن همواره از طرف مجری این برنامه نام پرسپولیس به کار می رفته است اما در برنامه های اخیر کاملآ واضح بود که به مجری برنامه گفته شده به جای عنوان پرسپولیس از عنوان پیروزی استفاده کند! همین داستان درباره بخش های خبری شبکه خبر نیز وجود دارد. بخش خبر های ورزشی این شبکه از معدود بخش های خبری صدا و سیما بودند که در آن از نام پرسپولیس استفاده می شد اما اخیرآ در تمامی این بخش های خبری نیز نام پیروزی جایگزین پرسپولیس شده و البته همین داستان برای برنامه هایی همچون صبح آمد، ورزش و مردم، توپ طلایی و.. نیز صدق می کند. به نظر می رسد به کار نبردن و بایکوت نام مردمی پرسپولیس که همواره یکی از مهم ترین دغدغه های مسئولان سازمان صدا و سیما بوده (!) امروز بر اهمیت آن اضافه نیز شده است. البته باید اعتراف کرد مسئولان صدا و سیما در این زمینه یعنی بایکوت نام مردمی پرسپولیس در بسیاری از بخش های خبری و برنامه های خود که البته امروز باید گفت تقریبآ در تمامی برنامه ها و بخش های خبری سازمان تحت مدیریت خود کاملآ موفق بوده اند و در اکثر این بخش های خبری و برنامه ها حتی بک بار هم از نام پرسپولیس استفاده نشده است. شک نکنید که اگر مسئولان سازمان صدا و سیما تنها درصدی از اصرار و عزم و اراده راسخی که در عدم به کار گیری نام مردمی پرسپولیس از خود نشان داده اند را در بخش های دیگر صرف می کردند امروز وضعیت صدا و سیمای کشور ما بسیار بهتر از وضعیت فعلی بود. اما امروز در حالی که صدا و سیمای ما در رقابت های رسانه ای بین شبکه های تلویزیونی حتی در سطح منطقه هم یک شکست خورده محض محسوب می شود همواره دغدغه مسئولان سازمان صدا و سیمای کشور ما عدم استفاده از نام پرسپولیس بوده است! و تازه مسئولان این سازمان به یادشان افتاده است که باید در دیگر برنامه ها نیز که از عنوان مردمی پرسپولیس استفاده می شده عنوان سفارشی پیروزی جایگزین شود. صدا و سیمای کشور ما یا همان رسانه ملی که قافیه را در رقابت های رسانه ای با شبکه های خارجی به طور کامل واگذار کرده است دغدغه امروزش و در حقیقت همیشگیش تغییر نام یک تیم در بین مردم است!. در حالی که شبکه هایی همچون الجزیره که متعلق به کشورهای منطقه هستند در اندیشه احداث شبکه های گوناگون و مدرن تلویزیونی به زبان های مختلف به سر می برند و دغدغه رساندن کیفیت برنامه های خود را به استاندارد های جهانی دارند تا با بدست آوردن مخاطب در سراسر جهان ، تاثیرگذاری بر افکار عمومی در مقیاس جهانی ، تبلیغ دیدگاه های مسئولان و دفاع از منافع ملی کشور خود در جهت توسعه و پیشرفت کشورشان و در نتیجه بالا بردن سطح رفاه زندگی مردم خود گام بردارند صدا و سیمای کشور ما که امروز در سطح منطقه نیز حرفی برای گفتن ندارد به جای صرف انرژی برای افزایش کیفیت برنامه های خود و دغدغه های ضروری و ارزشمند در فکر این است که چگونه با خواسته مردم کشورش درباره نام یک تیم مقابله کند! و جالب اینجاست که هر زمان اتفاقی درباره کشور ما رخ می دهد همین سازمان صدا و سیما در برنامه هایی از پوشش نادرست خبری تلویزیون های منطقه و جهان انتقاد می کند. غافل از اینکه در جهان امروز کسی برای دیگری کاسه داغ تر از آش نمی شود. اینکه سازمان صدا و سیمای کشور ما به خاطر بی توجهی تصمیم گیرندگانش به مسائل اساسی و صرف انرژی خود درباره مسائلی که باعث برتری پیدا کردن این رسانه به همتاهای خارجی خود نمی شود یک صدا و سیمای شکست خورده محسوب می شود به کشور دیگری ارتباط پیدا نمی کند. نمی شود که صدا و سیمای ما به دلیل توجه و اصرار مسئولان آن به مسائل غیر ضروری که هیچ تاثیری در ارتقای جایگاه یک رسانه ندارد هیچ جایی در معادلات رسانه ای نداشته باشد و آنوقت انتظار داشته باشیم بیگانگان برای ما دل بسوزانند. چرا زمانی که مردم در ورزشگاه های سراسر کشور از نام پرسپولیس استفاده می کنند باز هم نامی که بر صفحه تلویزیون حک می شود پیروزی است؟ این بی توجهی به نظر مردم چه مشکلی از صدا و سیمای ما را حل می کند؟ خلاف جهت مردم حرکت کردن چه دردی از این سازمان را دوا می کند؟ بی توجهی مسئولان سازمان صدا و سیما که خود را رسانه ملی می دانند به نظر مردم چه معنا و مفهومی می تواند داشته باشد؟. از همه جالب تر این که مسئولان صدا و سیما یعنی همان رسانه به اصطلاح ملی که اینگونه بر استفاده از نام پیروزی به جای پرسپولیس اصرار دارند حتی در مواردی که به منافع ملی هم مرتبط می شود این چنین اصرار و توجهی از خود نشان نمی دهند. برای نمونه همه می دانیم اصطلاح ماراتن که به رقابت های طولانی و طاقت فرسا اطلاق می شود برگرفته از نبردی است که در دوران باستان بین سپاهیان ایران و یونان رخ داد که با شکست سپاهیان ایران همراه بود اما بار ها و بار ها دیده شده که در برنامه های مختلف صدا و سیما از اصطلاح ماراتن استفاده می شود. که برای نمونه می توان به بازی استقلال و راه آهن در جام حذفی اشاره کرد که گزارشگر مسابقه رقابت دو تیم را به یک ماراتن تشبیه کرد. یا آخرین نمونه آن که در بازی استقلال تهران و فولاد خوزستان اتفاق افتاد که هم گزارشگر مسابقه و هم مجری حاظر در استودیو چندین بار از اصطلاح ماراتن استفاده کردند. جالب اینکه گزارشگر مرکز خوزستان که مسابقه فولاد خوزستان و استقلال تهران از سری رقابت های جام حذفی را گزارش می کرد و بار ها رقابت دو تیم را به یک ماراتن تشبیه کرد وظیفه گزارش بازی برگشت پرسپولیس و استقلال اهواز در لیگ برتر را نیز به عهده داشت و در آن بازی در ابتدای گزارش برای اشاره به تیم سرخپوش نام پرسپولیس را به کار برد اما دقایقی بعد به او تذکر داده شد که باید به جای پرسپولیس از واژه پیروزی استفاده کند! در رسانه به اصطلاح ملی کشور ما استفاده از اصطلاح ماراتن که یادآور یک شکست تاریخی برای کشور ما و یک پیروزی بزرگ برای بیگانگان است هیچ اشکال و ممنوعیتی ندارد و آنوقت استفاده از واژه پرسپولیس که یاد آور دوران اقتدار و شکوه کشور ما و یادآور تمدن شکوهمند سرزمین ماست ایراد دارد. مسئولان سازمانی که ادعای رسانه ملی را دارند و هر روز نیز این ادعا را بلند تر از روز قبل سر می دهند درباره نام یک تیم هیچ اهمیتی به نظر مردم نمی دهند و تمام توجه و تلاش خود را برای بایکوت و سرکوب خواست مردم معطوف کرده اند و در مقابل در مورد مسئله ای که به منافع ملی ارتباط پیدا می کند هیچ حساسیتی از خود نشان نمی دهند. و آیا این عملکرد دقیقآ عکس مفهوم رسانه ملی را ندارد؟. اما درباره اینکه چرا نباید از نام پرسپولیس علی رغم اینکه مردم این نام را به کار می برند استفاده کرد و دلیل اینکه برخی افراد خاص و حکومتی بر به کار بردن نام پیروزی اصرار دارند چیست. برای پاسخ به این پرسش باید نگاه را از زاویه صدا و سیما تغییر داد. رئیس سازمان تربیت بدنی می تواند گزینه مناسبی برای رسیدن به پاسخ این پرسش باشد زیرا اغراق نکرده ایم اگر بگوییم بسیار بعید است شخصی همچون او نام پرسپولیس را برای اشاره به تیم سرخپوش به کار ببرد و همیشه دقت دارد که نام پیروزی را به کار ببرد. علی آبادی رئیس سازمان تربیت بدنی در این باره می گوید : (( مردم ما از شعار استقلال پیروزی جمهوری اسلامی خاطره ای خوش دارند و به همین دلیل نباید نام پیروزی را فراموش کرد. )). به نظر می رسد رئیس محترم سازمان تربیت بدنی که نگران فراموشی خاطرات مردم است خود یک نکته اساسی را فراموش کرده و آن هم این که شعار معروفی که مردم سر می دادند آن چیزی نیست که ایشان از آن یاد می کنند بلکه شعار استقلال آزادی جمهوری اسلامی است! که درباره واژه آزادی نیز باید گفت با توجه به تغییر نام ورزشگاه یکصد هزار نفری شهر تهران به آزادی و برگزار شدن بازی های ملی و دو تیم پرسپولیس و استقلال در این ورزشگاه هرگز مردم این نام را فراموش نخواهند کرد. در واقع ادعای ریاست محترم سازمان تربیت بدنی مبنی بر به کار گیری واژه پیروزی به دلیل فراموش نشدن خاطرات مردم و اشاره به شعار استقلال پیروزی جمهوری اسلامی که البته شکل درست این شعار همانی است که ذکر شد تنها نوعی تاریخ سازی برای واژه پیروزی است. تقریبآ مانند همان رفتاری که اعراب برای واژه خلیج عربی دارند و تلاش می کنند برای این واژه تاریخ سازی و ریشه سازی کنند. زیرا همانگونه که اشاره شد این چنین شعاری وجود خارجی ندارد و شعار مورد نظر سازمان تربیت بدنی شعار استقلال آزادی جمهوری اسلامی است. از این ها گذشته آقای علی آبادی آیا شما به واقع نگران خاطرات مردم هستید؟ اتفاقآ مردم ما خاطرات دیگری نیز از شما در ذهن دارند. هرگز از خاطر مردم ما نمی رود شبی که شما در برنامه رخصت شبکه سوم سیما چشم در چشم همین مردمی که خود را نگران فراموشی خاطرات آنها نشان می دهید وعده دادید که مقصران کسر شش امتیاز از تیم پرسپولیس از سوی فیفا را به مردم معرفی خواهید کرد، اما چه شد؟ مگر شما نگران خاطرات مردم نیستید؟ آقای علی آبادی شما که خود را نگران فراموشی خاطرات خوش مردم معرفی می کنید چرا حاظر نشدید پس از پایان مسابقات تیم ملی فوتبال در جام جهانی آلمان و برای برکناری محمد دادکان ریاست وقت فدراسیون فوتبال تنها چند روز بر احساسات شخصی خود چشم ببندید و تا برگشتن دادکان به کشور صبر کنید تا با تعلیق فوتبال کشورمان تلخ ترین خاطرات را برای مردم رقم نزنید؟. بحث دیگری که شاید مطرح شود این است که پرسپولیس یک نام خارجی است. اما باید گفت مگر نام رقیب دیرینه این تیم نیز که اتفاقآ نامی است که پس از انقلاب برای آن انتخاب شده یعنی استقلال یک نام بیگانه و عربی نیست؟. باز بحثی که شاید مطرح شود این است که مردم سال هاست که این واژه را به کار می برند و دیگر یک واژه بیگانه به شمار نمی آید. اتفاقآ دقیقآ نکته همین جاست و بر طبق همین استدلال عنوان تیم پرسپولیس نیز دیگر یک نام بیگانه به شمار نمی آید زیرا مردم و دوستداران این تیم نیز سال هاست که تیم مورد علاقه خود را با این نام صدا می زنند. بنابراین به همان شکلی که برای واژه عربی و بیگانه استقلال استدلال می شود که دیگر یک واژه بیگانه محسوب نمی شود می توان برای نام زیبای پرسپولیس نیز چنین استدلالی را مطرح کرد. چرا به جای ریشه سازی جعلی و ساختگی برای واژه پیروزی از نامی که مردم به کار می برند استفاده نکنیم؟. جالب تر از همه اینکه واژه پرسپولیس که به معنای شهر پارس است به بنای باشکوه تخت جمشید اشاره دارد. بنایی که در جهان نیز همگان آن را با نام پرسپولیس می شناسند و استفاده از آن توسط رسانه ها و به ویژه در رسانه های خارج از کشور می تواند یک تبلیغ رایگان برای کشور ما و تاریخ باشکوه کشور ما باشد. نباید فراموش کرد بنای تخت جمشید یاد آور دوران عظمت و شکوه سرزمین ایران است. بنایی که اتفاقآ با رعایت مترقی ترین اصول انسانی و رعایت تمامی حقوق سازندگان آن ساخته شده است. حال چه اصراری وجود دارد که برخی ها قصد دارند نام پیروزی را به خواست مردم ترجیح دهند؟ آیا زمان آن فرا نرسیده است که به جای بازی با واژه مردم خود مردم را وارد بازی کنید؟ آیا بهتر نیست اجازه دهیم خود مردم آزادانه انتخاب کنند که دوست دارند با کدام نام تیم محبوب خود را صدا بزنند؟ اصلآ مگر مردم همان شعار استقلال آزادی جهموری اسلامی را فریاد نزدند تا (( میزان رای ملت باشد ))؟ مگر حبیب کاشانی مدیر عامل سابق پرسپولیس در مقطعی در مصاحبه های خود به هواداران پرسپولیس وعده نمی داد که این موضوع را به نظرسنجی بگذارد؟ مردم و به ویژه هواداران پرسپولیس حتی مدعی نیستند که از دو نام موجود نام پرسپولیس انتخاب شود بلکه خواهان انجام یک انتخابات در قالب یک نظر سنجی آزاد هستند تا مشخص شود که رای ملت چیست؟. آیا انجام چنین انتخاباتی برای تعیین نام یک تیم در کشوری که رئیس جمهورش برای حل معضلی جهانی همچون فلسطین از برگزاری انتخابات آزاد در بین مردم فلسطین صحبت می کند انتظار زیادی است؟ چگونه است که مسئولان کشور ما برای رای و نظر مردم فلسطین اهمیت قائل هستند و آن را معیار و میزان می دانند اما رای و نظر مردم کشور خودمان کوچک ترین تاثیری در تصمیمات آنها ندارد؟ آیا احترام به نظر مردم در کشوری که همه مسئولانش و به ویژه مسئولان عالی رتبه اش خود را خدمتگزار مردم می خوانند انتظار زیادی است؟ آیا استفاده از نام مردمی پرسپولیس به جای پیروزی در صدا و سیمایی که ادعای رسانه ملی را دارد انتظار زیادی است؟ آیا نباید برای مردمی که دیروز یک شعار را سرداده اند امروز نیز حق اتخاب قائل شد تا آنچه که دوست دارند را انتخاب کنند؟ آیا منطقی تر و منصفانه تر نیست به جای دلسوزی برای شعاری که هرگز وجود خارجی نداشته برای واژه (( آزادی )) شعار واقعی استقلال آزادی جمهوری اسلامی دلسوزی کنیم و به مردم این (( آزادی )) را بدهیم نامی که دوست دارند را آزادانه برای تیم محبوب خود انتخاب کنند؟ آیا همان ها که از دیروز خاطراتی در ذهن دارند حق ندارند امروز نیز خاطرات جدیدی برای خود رقم بزنند؟ آیا بهتر نیست به جای دلسوزی برای خاطرات مردم اجازه دهیم خود مردم درباره خاطراتشان تصمیم بگیرند؟. در تازه ترین سناریویی هم که برای توجیه بایکوت نام مردمی پرسپولیس و استفاده از نام سفارشی پیروزی نوشته شده بیادی عضو سابق هیئت مدیره پرسپولیس در برنامه زنده ورزش از نگاه دو شبکه دو سیما دلیل آن را وجود تیم دیگری به نام پرسپولیس عنوان کردند(!) و اینکه این تیم وجود دارد اما هنوز تشکیل نشده است(!). در ضمن ایشان با وجود اینکه در اساسنامه باشگاه نام آن به صورت پیروزی ( پرسپولیس ) به ثبت رسیده گفتند که در قانون پرانتز نداریم (!) و نام تیم تنها پیروزی است!. اول اینکه این باشگاه پرسپولیس که آقای بیادی از آن صحبت می کنند تا حالا کجا بوده است؟! چرا تا پیش از این کسی از آن حرفی نزده بود؟ اگر دلیل بایکوت نام پرسپولیس و به کار بردن نام پیروزی توسط افرادی خاص و صدا و سیما در این همه سال این مسئله است پس چرا تاکنون کسی به آن اشاره ای نکرده بود؟ چرا ریاست سازمان تربیت بدنی در صحبت پیرامون این موضوع درباره دلیل به کار بردن واژه پیروزی دلیل آن را تنها شعار استقلال پیروزی جمهوری اسلامی اعلام کردند؟ ( شعاری که البته هرگز وجود خارجی نداشته ) چرا آن موقع رئیس سازمان تربیت بدنی که قاعدتآ بهتر از هر کسی از وجود تیم های مختلف در کشور مطلع است به این موضوع اشاره نکرد و دلیل آن را تنها یک شعار اعلام کردند؟ حتی عبدالرضا ساور معاون حقوقی سازمان تربیت بدنی که اخیرآ پیرامون این مسئله اظهار نظر کردند هم هرگز دلیل استفاده از واژه پیروزی را به چنین موضوعی ارتباط ندادند. آنوقت چگونه ناگهان آقای بیادی متوجه وجود باشگاه دیگری به نام پرسپولیس می شوند؟! و متذکر می شود که به این خاطر نباید با نام پرسپولیس به سرخپوشان محبوب اشاره کرد؟ آیا نباید برای شعور مردم احترام قائل شد یا حداقل اینکه برای مردم اصلآ شعور قائل شد؟. در مورد این گفته آقای بیادی هم که در قانون پرانتز نداریم و نام تیم تنها پیروزی است باید گفت اولآ به واقع در اساسنامه باشگاه نام آن به شکل پیروزی ( پرسپولیس ) به ثبت رسیده و این مساله ای است که همه در آن توافق دارند و در ضمن آقای علی سعید لو رئیس وقت هیئت مدیره پرسپولیس و معاون اجرایی رئیس جمهور در مصاحبه با یکی از روزنامه ها ( روزنامه گل- پنجشنبه- 2 خرداد- صفحه دوازده ) گفته اند)): در اساسنامه باشگاه دو اسم نوشته شده به این شکل: موسسه فرهنگی ورزشی پیروزی ( پرسپولیس ) و هیچ منعی برای ذکر و استفاده از این نام وجود ندارد و حتی ما روزنامه باشگاه را هم با نام پرسپولیس منتشر می کنیم که خود این موضوع نشان دهنده این است که هیچ منعی برای استفاده از نام پرسپولیس وجود ندارد )). در چنین شرایطی این گفته آقای بیادی در یک برنامه زنده تلویزیونی که در قانون پرانتز نداریم (!) چه معنایی می تواند داشته باشد؟ یعنی شخصی در مقام بالایی همچون معاون اجرایی رئیس جمهور تا این اندازه هم به قانون آشنایی ندارند؟! آیا اشخاص بسیار زیادی و به ویژه مدیران سابق این تیم نیز که به خاطر وجود عنوان باشگاه در اساسنامه به شکل پیروزی ( پرسپولیس ) هیچ منعی برای استفاده از واژه پرسپولیس قائل نمی شدند هم از قانون مطلع نبوده اند؟! حتی شخص حبیب کاشانی مدیرعامل سابق پرسپولیس نیز در مصاحبه با خبرگزاری ها در مورد این موضوع اعلام کردند که در اساسنامه باشگاه عنوان پیروزی ( پرسپولیس ) وجود دارد و همانگونه که گفته شد در آن مقطع مدیر عامل پرسپولیس وعده انجام یک فراخوان و نظر سنجی از هواداران پرسپولیس را مطرح کردند که البته به نظر می رسد امروز ترجیح داده اند به جای نظر سنجی از هواداران خودشان در پشت در های بسته تصمیم گیری کنند. از همه اینها گذشته چرا در خبرگزاری رسمی باشگاه هم عنوان باشگاه فرهنگی ورزشی پرسپولیس استفاده شده است؟ آیا همین مسئله خود بهترین برهان برای این موضوع نیست که در حقیقت هیچ دلیل واقعی و منطقی برای بایکوت نام پرسپولیس و به کار بردن نام پیروزی وجود ندارد؟ اگر ادعای ریاست سازمان تربیت بدنی در مورد به کار بردن نام پیروزی به خاطر شعار استقلال پیروزی جمهوری اسلامی صحت داشت پس چرا آقای بیادی که پس از گفته های رئیس سازمان تربیت بدنی به اظهار نظر در این باره پرداختند به این موضوع اشاره نکردند و این شعار را به عنوان یکی از دلایل استفاده از نام پیروزی مطرح نکردند؟ آیا به این خاطر نبود که ساختگی بودن این شعار از روز هم روشن تر است؟. همچنین عبدالرضا ساور معاون حقوقی سازمان تربیت بدنی در این باره می گوید: (( همه کسانی که از نام پرسپولیس برای باشگاه پیروزی استفاده می کنند متخلف هستند )). در این باره باید گفت اصلآ مگر رهبر همان انقلابی که همه دم از آن می زنید نفرمودند: (( میزان رای ملت است )). پس چرا این مسئولان که همگی خود را پیرو و مدافع امام خمینی می دانند در این موضوع کوچک ترین اهمیتی به این فرموده امام نمی دهند و برای انتخاب نام باشگاه سرخپوش به رای ملت مراجعه نمی کنند؟. این جمله که هرکس نام پرسپولیس را به کار ببرد متخلف است که در نتیجه آن یکصد هزار تماشاگر در ورزشگاه آزادی و مردمی که در سراسر کشور نام پرسپولیس را به کار می برند متخلف هستند بیشتر به جمله میزان رای ملت است شباهت دارد یا به وضعیتی که افراد صاحب قدرت در پشت در های بسته تصمیم گیری می کنند و نظر و عقیده خود را به ملت تحمیل می کنند؟ واقعآ آیا بهتر نیست به جای اکتشاف و ابداع شعار و باشگاه برای نظر مردم اهمیت و ارزش قائل باشیم؟. در حقیقت مساله بسیار شبیه به وضعیت پرونده هسته ای کشورمان است. مسئولان ما در این باره به مردم می گویند و مدعی هستند که کشور های غربی با اصل استفاده کشور ما از انرژی هسته ای مشکل دارند و ادعا هایی که هر از چند گاهی برای ممانعت ایران از استفاده از انرژی هسته ای مطرح می کنند همگی تنها بهانه هستند. در این مساله هم چنین چیزی را شاهدیم. به نظر می رسد مسئولان ما با اصل استفاده مردم از نام پرسپولیس مشکل دارند و هر چند وقت یکبار یک دلیل را برای بایکوت آن مطرح می کنند. یک بار پای یک شعار ساختگی را وسط می کشند و بار دیگر از وجود تیم دیگری به نام پرسپولیس صحبت می کنند و بعد هم اعلام می کنند که هر کس نام پرسپولیس را به کار ببرد متخلف است و ... همانگونه که پیش از این گفته شد حبیب کاشانی مدیر عامل وقت پرسپولیس در مقاطعی در مصاحبه های خود وعده برگزاری یک نظرسنجی را برای انتخاب نام تیم سرخپوش از بین دو نام پرسپولیس و پیروزی را می داد که در ادامه نه تنها این نظرسنجی برگزار نشد که کار به جایی رسید تا معاون حقوقی سازمان تربیت بدنی هر کسی که نام پرسپولیس را به کار ببرد متخلف بخواند. اما چرا این نظرسنجی برگزار نشد؟. در کشور ما که انواع و اقسام انتخابات در آن برگزار می شود و صدا و سیما نیز از هفته ها قبل تبلیغات بسیاری را پیرامون آن انجام می دهد و عالی رتبه ترین مسئولان کشور نیز برگزاری این انتخابات ها را نمونه ای از تاثیر اراده مردم بر آینده و سرنوشت کشور خودشان اعلام می کنند انجام یک نظرسنجی درباره نام یک تیم چه مشکلی می توانست داشته باشد؟. آیا به واقع دلیل آن این نیست که در دیگر انتخابات ها تفاوت چندانی بین گزینه ها یا در واقع همان انتخاب شوندگان به دلیل وجود نهاد های نظارتی بسیار قوی وجود ندارد و یا اگر هم تفاوت اندکی با هم داشته باشند باز هم به دلیل وجود نهاد های نظارتی و کنترلی رفتار همه گزینه ها یا افرادی که از بین آنها قصد انتخاب داریم پس از برگزیده شدن در یک قالب تقریبآ مشابه هدایت می شود؟. یعنی اینکه فرض کنید به جای نام پرسپولیس بحث بر سر نام پیروزی و یک نام عربی و یا هر نام دلخواه مسئولین و بالانشینان بود آیا این نظرسنجی برگزار نمی شد و آنوقت مسئولان کشور ما مدعی می شدند که در کشور ما آنقدر آزادی وجود دارد که درباره نام یک تیم هم به رای مردم رجوع می شود و انتخابات برگزار می شود!. اگر مسئولان اجازه برگزاری نظرسنجی تعیین نام باشگاه پرسپولیس را می دادند این نظرسنجی می توانست یکی از آزاد ترین انتخاباتی باشد که در کشور ما برگزار شده است زیرا خواست واقعی مردم یعنی گزینه و نام پرسپولیس نیز در بین گزینه های انتخاب شونده وجود داشت. اما متاسفانه به نظر می رسد خواست مردم یعنی همان پرسپولیس رد صلاحیت شده است! تا عنوان دلخواه خود آقایان و مسئولان در شرایطی کاملآ آزادانه! برای سرخپوشان محبوب برگزیده شود. صدا و سیمای کشور ما هم که به دلیل ارزانی در دسترسی به آن ، نداشتن حتی یک رقیب در این عرصه در داخل کشور و ممنوعیت قانونی داشتن ماهواره امروز فراگیرترین رسانه در داخل کشور است به طور صد در صد وابسته به حکومت است و تاثیری از مردم نخواهد پذیرفت. گزارشگران و مجریان تلویزیون که البته خود نیز تا پیش از این غالبآ نام پرسپولیس را به کار می بردند از این به بعد به اجبار نام پیروزی را به کار خواهند برد و تمامی بخش های خبری نیز نام سفارشی پیروزی را به پرسپولیس ترجیح خواهند داد که البته تقریبآ نیز همیشه همینگونه بوده است. به این گفته رئیس جمهور کشورمان خوب دقت کنید : حرف ما این است که اجازه دهید در فلسطین انتخابات آزاد برگزار شود تا مردم آزادانه سرنوشت خود را انتخاب کنند. رئیس جمهور ما در حالی برای مردم فلسطین حق انتخاب سرنوشت خود را قائل می شود که در کشور خودش مردم حتی آزاد نیستند نام تیمی که دوست دارند را هم خودشان انتخاب کنند. والبته این وسط فقط یک چیز جالب می شود. صدا و سیمایی که خود را رسانه ملی می داند حاظر نباشد در احترام به نظر مردم حتی نام یک تیم را آنگونه که مردم دوست دارند صدا بزند و آنوقت تلویزیون ها و رادیو های ایرانی خارج از کشور که در برنامه های همین صدا و سیما به آنها لقب رسانه های بیگانه و ضد ایرانی و.. می دهند آنچه که مردم می خواهند یعنی نام پرسپولیس را برای باشگاه سرخپوش به کار ببرند از آن طرف هم مسئولان کشور ما که خود را مردمی و خدمتگزار مردم می خوانند برای مردم به اندازه نام یک تیم هم ارزش قائل نباشند و باز همان افراد خارج از کشوری که همین مسئولان به آنها لقب ضد ایرانی و ضد ملت ایران .. می دهند از نامی که مردم می خواهند یعنی پرسپولیس استفاده کنند. شاید هم ما دچار اشتباه محاسبه شده ایم. وقتی رئیس جمهور کشور ما راه حل مسئله فلسطین را رجوع به رای و نظر مردم فلسطین می داند و وزیر امور خارجه کشور ما نیز در کنفرانس رسانه ای خود در نیویورک آمریکا می گوید: (( ما بر این اعتقاد هستیم که تصمیم گیران اصلی و نهایی درباره لبنان مردم این کشور هستند و دولت های غربی باید این ادبیات غلط را فراموش کنند که می توانند سیاست های خود را به مردم منطقه و لبنان دیکته کنند)). باید اعتراف کرد که مسئولان کشور ما احترام ویژه ای برای نظر و خواست مردم قائل هستند و آن را میزان می دانند. فقط باید پرسید: کدام مردم؟. آنها همانگونه که ادعا می کنند مردمی هستند و رای مردم را میزان می دانند اما مسئله اینجاست که نه مردم ایران بلکه مردم فلسطین و لبنان و...مسئولان ما برای مردم کشور هایی نظیر فلسطین و لبنان تا آن اندازه درک و شعور قائلند و آنها را حائز صلاحیت می دانند که می توان برای حل معضلاتی جهانی و بسیار پیچیده به نظر و رای آنها رجوع کرد و اما برای همین مسئولان مردم ایران تا آن اندازه هم صلاحیت ندارند که بتوانند نام باشگاهی که دوست دارند را هم خودشان انتخاب کنند. البته باید گفت تمامی آنچه که درباره بحث نام باشگاه پرسپولیس به آن اشاره شد به دسته ای از مسائل و حقایقی ارتباط دارد که تنها به نام این باشگاه محدود نمی شود. بلکه مسئله ای است که در لحظه لحظه زندگی کسانی که در ایران زندگی می کنند جاریست و آن بایکوت، سرکوب و تحقیر هر آن چیزی است که به ایران پیش از حمله اعراب به این سرزمین تعلق دارد. در سریال های صدا و سیما شخصیت های منفی نام های اصیل ایرانی دارند و شخصیت های مثبت نام های عربی. در سریال های طنز نام های شخصیت های بزرگ ایران باستان برای افراد ساده لوح انتخاب می شود و تاریخ باشکوه ایران باستان کمترین بازتاب و انعکاس را در صدا و سیما دارد. وقایع و رویداد های ایران پیش از حمله اعراب حتی غرور آفرین ترین و افتخار آمیز ترین آنها هیچ جایی در صدا و سیما ندارد. شخصیت هایی همچون کورش بزرگ و داریوش و بزرگمردان و بزرگزنان دوره های اشکانی و ساسانی در صدا و سیمای حکومتی کشور ما بایکوت شده اند. نام پرسپولیس که به بنای باشکوه ساخته شده پیش از هجوم اعراب به ایران اشاره دارد بایکوت می شود ، همانگونه که تاریخ ایران پیش از هجوم اعراب به این سرزمین بایکوت شده است. احتمالآ همگی از ماجرای سد سیوند مطلع هستید. سدی که در استان فارس احداث شده است و پیش از بهره برداری از آن کارشناسان باستان شناسی و همه کسانی که قلبشان برای تاریخ و گذشته ایران می تپید و مهر این سرزمین را در دل داشتند نسبت به اثرات منفی آبگیری سد ، بالا آمدن آب و افزایش رطوبت هوا بر آثار باستانی منطقه پاسارگاد و پرسپولیس و به ویژه آرامگاه کورش بزرگ هشدار می دادند و در مقابل مسئولان هرگونه اثر منفی آبگیری این سد را بر مکان های باستانی رد می کردند. اما امروز که مدتی از آبگیری سد سیوند می گذرد شهردار پاسارگاد در اظهار نظرهایی رسمی گفته اند: (( افزایش رطوبت در اطراف آرامگاه کورش و پاسارگاد تا حدی است که هیچ یک از ساکنان منطقه تاکنون چنین افزایش رطوبتی را به یاد نمی آورند و بوی نم و رطوبت شدید از سوی تنگه بلاغی به سوی دشت روان است)) (( در بخش جنوب غربی آرامگاه که ورودی آرامگاه به شمار می آید آب های زیرزمینی بالا زده و سنگ های این بخش نیز رگه رگه شده )) (( عصر ها بوی نم و رطوبت بسیار زیادی در اطراف آرامگاه کورش و روستا های اطراف آن به مشام می رسد که تاکنون بی سابقه بوده است )). پرسپولیس باید محو شود چه به عنوان نام یک باشگاه فوتبال و چه به عنوان یک منطقه باستانی و چه به عنوان یک تاریخ...




برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد