باز هم داستان نخ نمای «پیروزی» و «پرسپولیس»

«آزادی» اسم بی‌مسمایی برای یک تیم فوتبال بود و کلهم دو هفته بیشتر دوام نیاورد تا اینکه بالاخره «پیروزی» تصویب شد بلکه بعد از جا افتادن استقلال به جای تاج، عبارت پیروزی هم جایگزینی مناسب برای پرسپولیس باشد. به یکباره پرسپولیس شد پیروزی اما هیچ‌کس در استادیوم نمی‌گفت: «حمله حمله حمله، پیروزی کوبنده». فقط اخبار ورزشی و بعضی مجریان و گویندگان سخت‌گیر رادیو و تلویزیون نام رسمی باشگاه را به زبان می‌آوردند وگرنه پرسپولیس همان پرسپولیس بود که بعد از کوچ دسته‌ جمعی بازیکنان پیکان در سال 1347 تبدیل به مردمی‌ترین تیم فوتبال شده بود و هواخواهان زیادی داشت.
اتفاق جالب آنجا بود که نام باشگاه با عنوان فرهنگی ورزشی پیروزی داخل پرانتز پرسپولیس ثبت شد و هنوز که هنوز است این عنوان روی سردر باشگاه، سربرگ‌های اداری باشگاه و دیگر اوراق آن به چشم می‌خورد.
امروز و بعد از بیست و اندی سال از این نامگذاری عجیب گروهی می‌گویند تیمی که هوادار میلیونی دارد و همه او را با نام پرسپولیس می‌شناسد «پیروزی» است نه «پرسپولیس» و هراز گاهی نشانه‌هایی از سربرآوردن پرسپولیس واقعی دیده و شنیده می‌شود.
امروز دعوا بر سر عنوان است، عنوانی که بیست و اندی سال است هواداران مردمی‌ترین تیم فوتبال ایران را آزرده کرده اما به مرور زمان و پس از عبور سال‌ها به دست فراموشی سپرده شده است. داستان پیروزی و پرسپولیس برای هواداران این تیم یک داستان نخ‌نما و آزار‌دهنده است آنقدر که پس از هر بار مطرح شدنش اوراق آن کمتر ورق می‌خورد و مشتری مشتاقی ندارد. امروز برای هیچ‌کس بازگو کردن وقایع داستانی که در اوج مطرح شدنش هم خواننده‌ای پیدا نمی‌کرد جذابیت نخواهد داشت و حتی برای اهالی رسانه که به دنبال سوژه‌های اینچنینی منتظر جرقه‌ای برای برپا کردن آتش ژورنالیستی هستند، سوژه‌‌ای (به دردنخور» خواهد بود.
امروز هواداری که به ورزشگاه می‌رود یک تیم سرخپوش را می‌شناسد که سال‌هاست از روی سکوهای سیمانی یا صندلی‌های فایبرگلاس ورزشگاه برایش فریاد کشیده و با کف‌زدن‌های موزون نام «پرسپولیس» را فریاد کشیده است. برای این هوادار داخل پرانتز یا بیرون پرانتز مهم نیست و او نیز می‌داند از این غائله‌ای که هر از چندگاهی برپا می‌شود هیچ چیز نصیب او نخواهد شد.
هوادار تیم سرخپوش تهرانی 40 سال است فریاد می‌زند «پرسپولیس» و نمی‌تواند قبول کند تیمی که در 20 سال گذشته هوادارش بوده وجاهت قانونی نداشته است. همین نکته هم برای او کافی است تا بداند غائله‌ای که به پاخاسته یک بازی تکراری است با طرف‌های جدید که مثل سنوات گذشته پایانی مختوم خواهد داشت.

*****

سازمان ورزش فعلا سکوت کرد

هر روز باشگاه پرسپولیس البته همانی

که به تازگی‌ نامش مطرح شده و صاحبانش آرزوهای بزرگی برایش دارند، بزرگ‌تر می‌شود. تا جایی که هیات مدیره‌اش هم شکل گرفته و دو تیم والیبال و بسکتبال این باشگاه هم تشکیل شده‌اند. کار به جایی رسیده که انصاری‌فرد گفته «شکایت می‌کند.» اما با این وجود سازمان تربیت بدنی که متولی‌ اصلی باشگاه پرسپولیس یا همان پیروزی است، هنوز رسما وارد عمل نشده، آن هم در شرایطی که خیلی‌ها به خصوص پرسپولیسی‌ها منتظر ورود سازمان ورزش به این موضوع هستند.
گویا سازمان تربیت بدنی که این روزها منتظر رییس جدیدش نشسته، به خاطر همین موضوع نتوانسته مستقیم وارد موضوع شود اگرچه رسیدگی به ادعای وفایی، کسی که مدعی است، باشگاه پرسپولیس به او تعلق دارد، به ذهن تعدادی از مدیران سازمان مثل معاون حقوقی - پارلمانی خطور کرده. ساور در این باره می‌گوید: «باشگاه پرسپولیس مال سازمان ورزش است وکسی نمی‌تواند ادعای دیگری دراین مورد داشته باشد.»
او درحالی نظرش را درباره این موضوع اعلام می‌کند که سازمان ورزش هنوز تصمیم نهایی‌اش را برای مواجهه با این موضوع نگرفته: «درحال جمع‌آوری مدارک لازم هستیم اما آنچه مسلم است اینکه در قانون، زمان مصادره و همین طور الحاق باشگاه به سازمان تربیت‌بدنی همین نام پیروزی (پرسپولیس) برای این تیم در نظر گرفته شده و تا اینجای کار مشکلی نداشتیم، پس حالا چطور عنوان می‌کنند که غیر قانونی است.»
معاون حقوقی- پارلمانی سازمان ورزش در شرایطی از جمع‌آوری مدارک برای دفاع از حق و حقوق تیم مردمی پرسپولیس صحبت می‌کند که می‌گوید از مجوزی که به نام وفایی، ثبت شده، اطلاعی ندارد: «تمام این موارد باید دقیق بررسی شود اما من فکر نمی‌کنم، وفایی به جایی برسد. این برند در تمام سربرگ‌ها و موقع تصویب اساسنامه پرسپولیس مورد توجه بوده، بنابراین نمی‌توان یک روزه همه را زیر سوال برد. هر چیزی که به نام باشگاه پرسپولیس وجود دارد، متعلق به پرسپولیسی است که مردم دوستش دارند.»
به هرحال با توجه به اینکه رییس جدید سازمان ورزش هنوز به ساختمان چهار طبقه سئول پا نگذاشته و عده‌ای از معاونان نگرانی ذهنی بابت ادامه حضورشان در سازمان دارند، هنوز سازمان تربیت‌بدنی درباره این موضوع اعلام نظر نکرده اما انتظار می‌رود با توجه به آشنایی سعیدلو با مسائل فوتبال به ویژه حاشیه‌های پرسپولیس، این موضوع به شکل جدی‌تری از سوی سازمان ورزش دنبال شود.