شیث رضایی: با دیدن خوشحالی هواداران خستگی از تن‌مان خارج شد

رسپولیس با پیروزی برابر صبای قم در مرحله نیمه نهایی جام حذفی و در ضربات پنالتی راه خود را برای حضور در فینال این رقابت ها هموار کرد. شیث رضایی، مدافع و کاپیتان دوم پرسپولیس پاسخگوی پرسش های ما بود:

به نقل از سایت رسمی پرسپولیس، شرایط خاص بر فضای بازی برابر صبا حاکم شد. هواداران را در آن لحظات چه طور دیدی؟

مهم تر از هر مسئله ای این است که وقتی پرسپولیس پیروز می شود، آنها خوشحال هستند. مهم برای ما رضایت و شادی آنهاست. خدا را شکر که با پنالتی، با باران، باقطعی برق و هر مسئله ای توانستیم به پیروزی برسیم.

قبول داری شب به یاد ماندنی رقم خورد؟

بله، ولی چهار روز دیگر کسی نمی گوید باران آمد و برق رفت. همه می گویند پرسپولیس تیم پیروز نیمه نهایی و یک پای فینال جام حذفی شد.

حالا از پرسپولیس فینالیست توقعی جز قهرمانی جام حذفی نمی رود.

اصلا وقتی پرسپولیس در تورنمنت و رقابتی شرکت می کندف توقعی جز قهرمانی از این تیم نمی رود. خدا را شکر توانستیم با پیروزی از این مرحله عبور کنیم و به فینال برسیم. حالا با برنامه حرکت خواهیم کرد تا در نهایت به عنوان قهرمانی جام حذفی دست پیدا کنیم.

و این بار شیث رضایی در جشن قهرمانی پرسپولیس، در کنار سایر هم تیم هایش حاضر خواهد بود؟

هنوز هیج چیز مشخص نیست، شاید هم نباشم. البته تا اینجا که هستم و به امید خدا از این به بعد هم باشم و بتوانم باعث خوشحالی هواداران خوب پرسپولیس باشم.

استفاده از ماسک از قبل هماهنگ شده بود؟

شاید هماهنگ نشده بود. حالا مهم هم نیست، مهم این است که در آن شرایط حاضر شدم ماسک نزنم و برای پرسپولیس بازی کنم.

نگران ضربه خوردن نبودی؟

دیگر در آن لحظات به خودم فکر نمی کردم. تنها به این موضوع فکر می کردم که به زمین بروم و در کنار سایر هم تیمی‌هایم باعث خوشحالی مردم بشوم.

با این بازی که برابر صبا به نمایش گذاشتید، فکر می کنی در بازی های آینده چه استقبالی از دیدارهای پرسپولیس بشود؟

به امید خدا برای بازی برابر استیل آذین و فینال جام حذفی برابر فولادگستر نیز سکوهای ورزشگاه آزادی پر خواهد شد.

شناختی از ارشاد یوسفی داشتی که پنالتی را به آن شکل زدی؟

یک سال با هم در صبا هم بازی بودیم و من می دانستم اگر مکث کنم، خلاف جهت خواهد رفت. همین کار را کردم، اما ضربه ام به دیرک برخورد کرد. حالا باز خدا را شکر که پیروز شدیم. اگر غیر از این بود خیلی بیشتر از این ها خودم را سرزنش می کردم.