پرسپولیس ترکیبی از سرعت, انگیزه و جوانی

در تهران امروز مطلب جالبی در خصوص بازی روز جمعه پرسپولیس دیدیم که عیناً این مطلب در بخش پرسپولیس در رسانه ها منتشر می شود.

پرسپولیس جمعه شب بسیار امیدوارکننده بود و البته زلاتکو کرانچار نشان داد از آن دسته از مربیانی است که به‌درد فوتبال ایران و به‌خصوص پرسپولیس می‌خورد.

او جمعه شب تیمی یکدست و انرژیک را در برابر حریف خود به میدان بفرستد. او در این فصل از رقابت‌ها تیمی فوق‌العاده از منظر یک مربی را در اختیار دارد....

پرسپولیس هنوز راه گلزنی را بلد نیست

تماشای دیدار پرسپولیس و صبا شاید برای تماشاگران فوتبال بسیار جذاب و حتی فراتر از حد انتظار باشد اما از نظر فنی در حد لیگ برتر نبود! البته نباید فراموش کنیم که اکثر دیدارهای لیگ برتر چنین شرایطی را دارند.
1.    یکی از مشکلات پایه‏ای فوتبال ایران، ارائه فوتبال ایستا و بدون برنامه است. بله! پرسپولیس به بازی سرعت می‏داد، رو به جلو حرکت می‏کرد و تماشاگر را به وجود می‏آورد اما همه این‏ها هیچ سودی برای سرخپوشان نداشت چرا که «سرعت به بازی» بدون حرکت‏های بدون توپ و فضاسازی هیچ فایده‏ای ندارد و  «حرکت رو به جلو» بدون برنامه فقط باعث از دست دادن توپ و ایجاد موقعیت برای ضد حمله حریف می‏شود.
2.    فوتبالیست‏های ایرانی هنوز نمی‏دانند که بیش از 90% حرکات آن‏ها در زمین فوتبال بدون توپ خواهد بود و به همین دلیل باید بیش از هر زمان دیگری به لحظاتی فکر کنند که توپ ندارند و برای آن‏ها لحظه‏ها برنامه‏ریزی کنند. پرسپولیس در بازی برابر صبای قم که از حمایت 60 هزار نفری تماشاگرانش بهره می‏برد، در مورد کانال‏های کناری زمین برنامه‏ریزی خاصی کرده بود و با حضور محمد پروین و میثم بائو در جناحین قصد داشت ساختار دفاعی حریف را بهم بریزد تا فضا برای گلزنی کریم باقری یا هادی نوروزی فراهم شود. اتفاقاً برنامه پرسپولیس برای گلزنی بسیار خوب بود اما بازیکنانی که در قالب این برنامه‏ قرار گرفته بودند یا توجیه نشده‏اند و یا از عهده وظایف خود به خوبی برنیامدند. بطور مثال هرگاه محمد پروین در جناح راست صاحب توپ می‏شد میثم بائو می‏بایست به اضافه شدن با هادی نوروزی و کریم باقری در نوک خط حمله تعداد نفرات پرسپولیس در محوطه جریمه حریف افزایش می‏داد اما این کار نه توسط بائو انجام می‏شد و نه محمد پروین! این دو بال کناری در طول 45 دقیقه اول بازی، فقط در کناره‏های زمین مشاهده شدند و حتی یک بار هم به مرکز زمین متمایل نشدند تا فضا برای مدافعان کناری و سایر هافبک‏های این تیم ایجاد شود. کاملاً مشخص بود که پرسپولیس برای رسیدن به گل برنامه دارد اما راه رسیدن به آن را بلد نبود.
3.    میثم بائو پتانسیل لازم برای ستاره شدن در پرسپولیس را دارد. هر چند شماره 10 جدید قرمزها انتقادات زیادی را در 4 بازی اخیر به جان خریده است. او در یک تیم متوسط(ابومسلم) ستاره بوده و حالا با مبلغی کلان به یک تیم بزرگ امده و شماره 10 آن تیم را بر تن کرده است؛ همین موضوع باعث شده بائو فشار روانی زیادی را به دوش بکشد. شاید اگر او اضطراب و فشاری روانی‏اش را کنترل کند، بتواند تبدیل به بازیکن موثرتری برای تیمش شود.
4.    پنج گل از هفت گل پرسپولیس در نیمه دوم بازی‏ها به ثمر رسیده و در دو بازی اخیر گل برتری قرمزها در 10 دقیقه پایانی به ثمر رسیده است. این آمار نشان می‏دهد که توان بدنی سرخپوشان حداقل نسبت به سایر تیم‏ها در وضعیت بهتری است و الان متوجه می‏شویم که مولایی(بدنساز پرسپولیس) در مورد آمادگی بدنی قرمزپوشان اغراق نکرده است و آن‏ها می‏تواند در جنگ‏های تن به تن بخصوص در نیمه دوم و اواخر بازی، حریف را مغلوب کنند. البته با عبور از هفته‏های ابتدایی لیگ، تیم‏ها به شرایط ایده‏آل بدنی خود می‏رسند و پرسپولیس باید حداقل در بازی‏های خانگی در همان نیمه اول کار حریف یکسره کند.

پرسپولیس بعد از 92 روز جلوی چشم هواداران

پرسپولیس بعد از سه ماه دوباره جلوی چشم هوادارانش به میدان می‌رود تا آنهایی که حدود 92 روز در حسرت تماشای تیم محبوبشان از فاصله چند متری مانده بودند با تیمی که کلی تغییر قیافه داشته خو بگیرند. آخرین باری که پرسپولیسی‌ها به ورزشگاه آزادی آمدند 7 خردادماه بود، بازی با بنیادکار ازبکستان که تقریبا ورزشگاه پر شد. شکست و حذف در لیگ قهرمانان از آخرین حضور طرفداران پرسپولیس در ورزشگاه خاطره خوشی را بر جای نگذاشته اما فردا شب شاید اوضاع فرق کند. طی دو سه سالی که بازی‌های لیگ بعد از افطار برگزار می‌شود استقبال خوبی از بازی‌های پرسپولیس به عمل آمده و با در نظر گرفتن اینکه برد مقابل پاس، تیم کرانچار را روی غلطک انداخته و صبا هم حریف کوچکی نیست، دیدن یک جمعیت 50 هزار نفری حداقل انتظاری است که می‌توان از تماشاگران پرسپولیس داشت. پرسپولیس هفته اول و سوم در کرمان و همدان فقط دو سه هزار هوادار داشت که صدایشان به جایی نمی‌رسید. در بازی مابین این دو هفته هم آنها طعم گس بی‌پشتیبانی سکوها را چشیدند تا خیلی از بازیکنان و کادر فنی بعد از هدر رفتن دو امتیاز دیگر، خالی بودن سکوها را بهانه بیاورند، بهانه‌ای که البته چندان هم غیرمنطقی نبود.
***
فردا شب با هر حمله

تغییر پست باقری و افزایش توان هجومی پرسپولیس

کریم باقری دوران پر افت و خیزی را در دوران فوتبالی‏اش پشت سر گذاشته است. او فوتبالش را به عنوان یک مدافع آخر یا سوئیپر آغاز کرد و هرچه پا به سن گذاشت به دروازه حریفان نزدیک‎تر شد. کریم در دوران مربیگری مایلی‏کهن در تیم ملی در پست هافبک تدافعی بازی می‏کرد و در آن زمان مهاجمان سرعتی تیم ملی از پاس‏های بلند و طولی باقری نهایت استفاده را می‏بردند اما بعد از یک افت تقریباً طولانی، با آمدن افشین قطبی به پرسپولیس، کریم باقری به عنوان مهاجم مکمل پشت سر تک مهاجم سرخپوشان(محسن خلیلی) دوباره احیا شد و با بازی‏های درخشانش پرسپولیس را به قهرمانی در لیگ برتر رساند.
حالا کرانیکار پس از دو بازی اول لیگ به این نتیجه رسیده که کریم باقری نمی‏تواند فشار کارهای دفاعی در خط هافبک را به دوش بکشد و در بازی برابر پاس همدان با توصیه حسین عبدی، از کاپیتان قرمزها در پست شماره 10 سیستم 4-2-3-1 استفاده کرد، یعنی همان کاری که قطبی در لیگ هفتم انجام داد. اگرچه برای این کار مجبور شد از حسین بادامکی به عنوان هافبک تدافعی در کنار تیاگو استفاده کند، اما دو برابر کردن توان بازی کریم باقری به این ریسک می‏ارزید. در این پست وظیفه کریم باقری استفاده از توپ‏های مرده پشت محوطه جریمه حریفان و اضافه شدن به مهاجم مرکزی به هنگام ارسال از کناره‏هاست که شماره 6 سرخپوشان از عهده هر کاری برنیاید، این دو کار به خوبی انجام می‏دهد و این یعنی چند برابر شدن توان هجومی پرسپولیس.
در اجرای فوتبال فشرده که کرانیکار علاقه زیادی به آن دارد پست شماره 10 در سیستم 4-2-3-1 وظایف دفاعی زیادی هم برعهده خواهد داشت اما با توجه به سن و سال باقری، هرچه از آغاز فصل فاصله بگیریم استهلاک کاپیتان پرسپولیس بیشتر می‏شود و نمی‏توان انتظار داشت باقری بدون مشکل در کارهی دفاعی تیمش شرکت کند، پس نیاز است که کرانیکار دو گوش کناری‏اش را برای مشارکت بیشتر در کارهای دفاعی توجیه کند، با اجرای این برنامه پرسپولیس کم و بیش به سیستم 4-2-2-2 نزدیک خواهد شد که می‏تواند ضمن ذخیره انرژی باقری، در دفاع و حمله هم موفق ظاهر شود. باید دید سرمربی کروات پرسپولیس تا چه حد در اجرای این سیستم موفق خواهد بود.

اولین ویژه نامه ی همایون پرسپولیسی

 با عرض سلام و تبریک فراوان به مناسبت فرا رسیدن ماه مبارک رمضان:

پیش از هرچیز بهتر میدانم که کمی درباره ی "ویژه نامه"ی سایت توضیح بدهم.همانطور که می دانید من (همایون مرزبان)مدت زیادی نیست که به جمع نویسندگان سایت پیوسته ام و تصمیم گرفتم یک بخش ویژه رابرای بهبود کیفی سایت اضافه کنم .به این صورت که هر چند هفته یک بار در خدمت شما باشیم و عملکرد پرسپولیس را به طور کلی در قالب یه ویژه نامه بررسی نماییم. 

از همه ی بازدید کنندگان عزیز خواهش می کنم که این بخش رابا دقت تمام مطالعه بفرمایند و مرا از نظرات و پیشنهادات خودشان محروم نکنند. . . 

برای خواندن اولین ویژه نامه روی ادامه مطلب کلیک کنید